Moja żona przestała wyglądać atrakcyjnie. Na głowie zamiast wystylizowanej fryzury cały czas była jakaś kitka, zamiast eleganckiego manicure ze wzorkiem – krótko przycięte paznokcie. Zamiast kolorowych sukienek, które lubiła nosić wcześniej ubierała długie koszulki i dziwne spodnie, w których mogła wykonywać prace domowe, a potem iść spać. Zupełnie zapomniała, co to makijaż. Wstając rano z łóżka i myjąc się, żona nie siadała potem przy lustrze, aby się upiększyć, ale natychmiast szła do kuchni, aby coś ugotować. Jej waga przekroczyła wszelkie normy: brzuch, kiedyś napięty, teraz zwisał. Cellulit i rozstępy uzupełniały smutny obraz.
Kiedyś zakochałem się w spektakularnie pięknej dziewczynie, której wygląd przyciągał nie tylko mnie. Wszyscy przechodzący obok mężczyźni oglądali się za nią, a teraz rozczochrane stworzenie chodziło po mieszkaniu z niewyregulowanymi brwiami i obwisłymi piersiami. Była teraz za leniwa nawet na to, by ubrać stanik.
Ogólnie rzecz biorąc, nie było już śladu po piękności. Zdecydowałam, że nie chcę żyć z taką rozczochraną istotą pod jednym dachem i odszedłem od niej.
Jakie było moje zdziwienie, kiedy spotkałem ją rok później! Ku mnie szła rudowłosa piękność, promieniała pod spojrzeniami przechodniów. Tak jak poprzednio odwracali się za nią. Cienką talię podkreślała uroczą sukienka. Włosy, ułożone w loki, opadały na jej ramiona, dopełniając to tajemnicze piękno. Jej oczy błyszczały figlarnie.
Nie ma śladu po nadwadze, fałdach na brzuchu, nieuczesanych włosach i obgryzanych paznokciach. Nie wierzyłem własnym oczom! Królowa szła mi naprzeciw, a to była matka moich trojga dzieci!
Dopiero teraz, gdy zostałem sam, zdałem sobie sprawę, że wszystkie zmiany, które zaszły w mojej żonie, były wynikiem ostatnich porodów. Skóra na brzuchu nie mogła szybko wrócić do normy, ponieważ jeszcze dwójka dzieci urodziła się nie tak dawno temu. Ciało nie miało czasu na całkowitą regenerację. Dwoje kolejnych dzieci, potrzebujących stałej opieki i uwagi biegało ciągle po mieszkaniu. Kiedy miała mieć czas na stylizację, manicure? Kiedy miała chodzić w swoich pięknych strojach?
Cały swój czas poświęcała rodzinie, a te kilka minut, kiedy dzieci spały, poświęcała mi, mężowi. Nie miała wystarczająco dużej ilości czasu dla siebie, więc robiła taką fryzurę, aby włosy jej nie przeszkadzały, nosiła takie ubrania, aby wygodnie było jej bawić się z dziećmi. W domu zawsze było czysto, jedzenie zawsze było przygotowane. Przytulność i ciepło nie opuszczały naszego mieszkania i była z tego powodu szczęśliwa. Mimo zmęczenia żona zawsze uśmiechała się życzliwie i była przyjazna. W końcu była w środowisku, które ją uszczęśliwiało.
Dopiero teraz zdałem sobie sprawę, że mieszkałem obok kobiety, o której wielu może tylko pomarzyć. Własnymi rękami zniszczyłem to kruche uczucie, które nie jest DANE wszystkim. Tylko idiota mógł zostawić kobietę z trójką małych dzieci ze względu na jej wygląd. Ja nim byłem.
Teraz dzieci trochę podrosły, a ich matka mogła sobie pozwolić na wycieczki do centrum handlowego, na fitness i do fryzjera. Ręce były zadbane, a zapach bijący od mojej byłej żony odurzył moje myśli. Dlaczego wcześniej nie mogłem przeanalizować sytuacji i nie podejmować głupich, szybkich decyzji? Teraz zdałem sobie sprawę, jakie szczęście przegapiłem. W końcu straciłem nie tylko żonę, ale i moje urocze dzieci.
Nie doceniłem perły, którą otrzymałem w prezencie od losu. Może spotka osobę, która ją doceni. Kogoś takiego jak ja teraz nie dopuści do siebie blisko. Dla mnie była to poważna lekcja życia, z której wiele się nauczyłem i więcej jej nie powtórzę.
Jeśli jest Ci bliska jakaś kobieta, zanim wyciągniesz jakiekolwiek wnioski na temat jej wyglądu, naprawdę oceń jej stosunek do Ciebie i domu. Najprawdopodobniej zdasz sobie sprawę, że drugiej takiej nie znajdziesz.
